Προσπαθώ να συμφιλιωθώ μαζί σου Μάιε μα δεν τα καταφέρνω.
Είναι βλέπεις που με κάθε λουλούδι σου πάντα κρύβεις ένα αγκάθι. Με κάθε αχτίδα ήλιου σου ένα σύννεφο.
Με έμαθες να σε υποδέχομαι συλλαβίζοντας τις λέξεις ΑπώλειΑ και ΑπουσίΑ.
Από Άλφα σε Άλφα να κάνω κύκλους φαύλους.
Από Άλφα σε Άλφα να ανακυκλώνω μια αρχή ξανά και ξανά.
Ίσως κι αυτό επίτηδες να το έκανες. Για να μη μου θυμίζεις το τέλος.
Προσπαθώ να συμφιλιωθώ μαζί σου Μάιε μα δεν τα καταφέρνω.
Είναι βλέπεις που με κάθε χρώμα σου εγώ χάνω κι ένα δικό μου.
Θυμάσαι που σε παρακάλεσα να έρθεις και να μου φέρεις την Άνοιξη;
Κι εσύ από το να μου τη φέρεις την πήγες ακόμα πιο μακριά.
Δεν ξέρω αν θα μπορούσα να ελπίζω σε κάτι από σενα. Δεν ξέρω. Μα προσπαθώ!
Προσπαθώ να συμφιλιωθώ μαζί σου Μάιε και ίσως μια μέρα να τα καταφέρω...
