Είδα την ελπίδα στο πρώτο φως της μέρας.
Είδα την ελπίδα στα μάτια του φίλου μου.
Είδα την ελπίδα στην πίστη της μάνας μου.
Είδα την ελπίδα στο κουράγιο του πατέρα μου.
Είδα την ελπίδα στα όνειρα του αδελφού μου.Είδα την ελπίδα στα μάτια του παιδιού που αντι για λάθη υπογραμμισμένα σήμερα πήρε ένα σημείωμα από τον δασκαλό του που έγραφε «Πιστεύω σε σενα».
Είδα την ελπίδα στα
πρόσωπα που αποχωρίζονται και κλείνουν σε λίγα δευτερόλεπτα εικόνες που ούτε σε
μια ζωή δεν τις αποθηκεύουν τα μάτια.
Είδα την ελπίδα στο
αγέρι που χαιδεύει τα μαλλιά σου τα απογεύματα του Αυγούστου.
Είδα την ελπίδα στο αγόρι που έγραψε ένα ποίημα για την αγαπημένη του.
Είδα την ελπίδα στο φιλί δυο έφηβων σε ένα στενό πίσω απ’ της πόλης τα φώτα.
Είδα την ελπίδα στον μουσικό που σπάει με νότες τη σιωπή.
Είδα την ελπίδα στους
στίχους που με εκφράσανε, μ’ αλλάξανε, με κάνανε να είμαι Εγώ και Εσύ μαζί.
Είδα την ελπίδα σε
αυτούς που με το μελάνι τους γράφουν ιστορία.
Είδα την ελπίδα να
έρχεται όχι σε αφίσες πολιτικές αλλά σε ένα ΟΧΙ που ένωσε τόσο κόσμο.
Είδα την ελπίδα στα
χέρια του πρόσφυγα τα γεμάτα αγκαλιές μωρουδιακές και χιόνι.
Είδα την ελπίδα στα
λόγια αυτών των γονιών που παλεύουν για ένα καλύτερο αύριο για τα παιδιά τους.
Είδα την ελπίδα στους
νέους που αγωνίζονται μαζί, αυτό που ζούμε να αλλάξουν.
Είδα την ελπίδα σε
χάρτινες σελίδες που φυσήξανε του μυαλού μου τα σκοτάδια.
Είδα την ελπίδα στη θάλασσα
που πήρε όλες τις τρικυμίες μου.
Είδα την ελπίδα στον τρόπο
που προφέρουν σ΄αγαπώ ακόμα οι άνθρωποι.
Είδα την ελπίδα στην
απελπισία των καιρών μας και ΓΕΛΑΣΑ!
