Γιατί η Λογοτεχνία μπορεί να είναι και ζωή... Και έρχεται η στιγμή που ανακαλύπτεις κομμάτια σου μέσα σε χάρτινες σελίδες, με λέξεις που έγραψε το μελάνι κάποιου άλλου, κάπου αλλού, κάποτε- απροσδιόριστα- και νιώθεις αυτή την πλήρωση και την ανάγκη να πεις Ευχαριστώ για όλα αυτά που δεν ειπώθηκαν από σένα αλλά πήρε το βάρος τους κάποιος άλλος... κάπου αλλού... κάποτε.
![]() |
Μ.Ι.Κρανάκη Contre-Temps σ.167 |