Γιατί η Λογοτεχνία μπορεί να είναι και ζωή... Και έρχεται η στιγμή που ανακαλύπτεις κομμάτια σου μέσα σε χάρτινες σελίδες, με λέξεις που έγραψε το μελάνι κάποιου άλλου, κάπου αλλού, κάποτε- απροσδιόριστα- και νιώθεις αυτή την πλήρωση και την ανάγκη να πεις Ευχαριστώ για όλα αυτά που δεν ειπώθηκαν από σένα αλλά πήρε το βάρος τους κάποιος άλλος... κάπου αλλού... κάποτε.
Μ.Ι.Κρανάκη Contre-Temps σ.167 |