Στους φάρους σαν να σταματάει ο χρόνοςαδράνεια, σιωπή ...αναμονήένα λεπτό ένας μήνας ένας χρόνος ένας αιώναςκαι η μαύρη θάλασσα αυτή η πλανεύτρα που σε ξεγελάεισου ψιθυρίζει επιθυμίες ανεκπλήρωτεςσου υπόσχεται όνειρα ανέλπισταμα εσύ εκειί με βλέμμα ακέραιο σταθερό αγωνιώδεςπεριμένεις να ξανακάνει τον κύκλο του το φως τουμια στιγμή που φωτίζεται ο ορίζοντας σου αυτή η στιγμή αρκεί για το σκοτάδι που περιμένεις μέχρι να έρθει πάλιμια στιγμή ένας μήνας ένας χρόνος ένας αιώναςσε ξεγελάει ο χρόνος παιχνίδια απίστευτα σκαρώνεισαν να συμμαχεί και αυτός με την αγωνία σου σαν να θέλει να σε διώξει από εκεί... φυγή...μα ποια φυγή είναι αυτή που θα σε γλιτώσει από την εσωτερική σου δίνη;να το το φως ήρθε πάλινα προβάλλει πάλι ο ορίζονταςγια μια στιγμή για ένα μήνα για ένα χρόνο... για μια αιωνιότητα...
Ένα φάρο αναζητάμε όλοι... ενα φως ... ενα ταξίδι. Ας ταξιδέψουμε!
Alma libre
Παρασκευή 1 Φεβρουαρίου 2013
Φάρος
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου